Uitspraak Hoge Raad: Anti-kraakwoningen en leegstandwetwoningen vallen onder verhuurderheffing

expertise:

Cassatie

17 augustus 2018

Woningen die tijdelijk worden verhuurd in afwachting van afbraak vallen onder de verhuurderheffing. Dat heeft de Hoge Raad vandaag beslist. Het ging in deze zaak om een gemeente die eigenaar was van 62 anti-kraakwoningen en 30 leegstandwetwoningen en deze woningen tijdelijk verhuurde.

Verhuurderheffing wordt geheven van personen en instellingen die meer dan tien huurwoningen verhuren. In de wet wordt een ‘huurwoning’ gedefinieerd als een in Nederland gelegen voor verhuur bestemde woning. De belangrijkste vraag die in deze procedure aan de orde kwam, was of tijdelijk verhuurde anti-kraakwoningen en leegstandwetwoningen ‘voor verhuur bestemd’ zijn en dus (kunnen) vallen onder de verhuurderheffing, ook als het voornemen bestaat de woningen af te breken. Advocaat-generaal Wattel concludeerde dat dit niet het geval is.

De Hoge Raad volgt deze conclusie niet. Uit de wetsgeschiedenis blijkt dat eenvoud en uitvoerbaarheid bij de vormgeving van de verhuurderheffing een grote rol hebben gespeeld. Ook heeft de wetgever gewild dat aan individuele omstandigheden zo min mogelijk betekenis toekomt. De Hoge Raad hanteert daarom het uitgangspunt dat daadwerkelijk verhuurde woningen ‘voor de verhuur bestemd’ zijn. Dat draagt ook bij aan een gelijke behandeling van verhuurders. De doelstellingen die de verhuurder met de verhuur wil bereiken – zoals in dit geval het realiseren van stedelijke (her)ontwikkeling en het tegengaan van vandalisme en verloedering – zijn hierbij naar het oordeel van de Hoge Raad niet van belang.
Onderliggende uitspraak: