Centrum voor Distributiewetgeving Aftellen XIX – Selectieve distributie

Mededinging & Regulering Distribution Law Centre

Wat?

Een van de meest voorkomende soorten distributieovereenkomsten zijn de selectieve distributieovereenkomsten. Bij een selectief distributiesysteem gaat de leverancier de verplichting aan om de contractgoederen of -diensten, direct of indirect, alleen te verkopen aan distributeurs die zijn geselecteerd op basis van specifieke criteria. Deze distributeurs gaan op hun beurt de verplichting aan om dergelijke goederen of diensten niet te verkopen aan ongeautoriseerde distributeurs binnen het gebied dat de leverancier heeft gereserveerd om dit systeem te bedienen. Met selectieve distributie creëert een leverancier dus een netwerk van geautoriseerde distributeurs. De toelating tot dit netwerk kan zuiver op basis van kwalitatieve criteria zijn, of bijkomend op basis van kwantitatieve criteria, die het potentieel aantal distributeurs meer direct beperken, bijvoorbeeld door minimum- of maximumverkopen te vereisen of het aantal distributeurs vast te leggen.

Hoe nu?

Zowel zuiver kwalitatieve selectieve distributie als kwantitatieve selectieve distributie vallen onder de Groepsvrijstellingsverordening Verticale Overeenkomsten (VBER), ongeacht de aard van de producten en de selectiecriteria. Onder de VBER moet de leverancier, in het gebied waar het selectieve distributie uitvoert, zijn geautoriseerde distributeurs verbieden te verkopen aan ongeautoriseerde dealers. Dit behoort tot de essentie van selectieve distributie en wordt niet beschouwd als een hardcore beperking. Naast dit moeten de geautoriseerde distributeurs die op detailhandelniveau opereren in staat zijn om actief en passief te verkopen aan alle eindgebruikers in het "selectieve gebied" en ook aan andere leden van het netwerk.

De toekomst vanaf 1 juni 2022?

In het ontwerp van de VBER en de daarbij behorende richtlijnen staan enkele belangrijke ontwikkelingen met betrekking tot selectieve distributie. De ontwerprichtlijnen bieden meer flexibiliteit bij het definiëren van de online criteria. De commissie legt niet langer een algehele equivalentie-eis op aan de criteria die van toepassing zijn op online en offline verkoop.

In de praktijk?

Aanbieders zullen meer flexibiliteit hebben om de selectieve criteria op te stellen die van toepassing zijn op online verkoop door geautoriseerde distributeurs.

Beoordeling?

De aanstaande wijzigingen van de ontwerp-VBER en de Verticale Richtsnoeren zijn te verwelkomen. De toegenomen bescherming van geautoriseerde distributeurs tegen verkoop van de contractproducten door ongeautoriseerde distributeurs is te verwelkomen.

Wil je meer weten? Blijf ons volgen...

We tellen af naar 1 juni 2022 en streven ernaar om u regelmatig updates en de nodige juridische knowhow te bieden om uw bedrijf volledig voor te bereiden op de toekomst. Bekijk ook ons Distribution Law Center-platform en onze LinkedIn-pagina voor veel meer informatie over de wetten die de verticale overeenkomsten regelen, zowel op het gebied van concurrentie als handelsrecht.