Te laat komen geen reden voor ontslag op staande voet

Onlangs oordeelde het Hof ‘s-Hertogenbosch in een zaak waarbij al vele sommaties en officiële waarschuwingen waren gegeven aan een werknemer, dat het ontslag op staande voet van een werknemer ongegrond werd gegeven.

Casus
Werknemer wordt meerdere malen aangesproken op het feit dat hij zijn werkdag niet op tijd begint. Vervolgens wordt werknemer arbeidsongeschikt. De arbo-arts geeft aan dat werknemer arbeidsongeschikt is als gevolg van hartklachten en daar bovenop is hij overbelast geraakt in het werk. Het knelpunt hierbij betrof de lange reistijden en werktijden.

Op advies van de arbo-arts worden nadere afspraken gemaakt en mag werknemer zijn werkzaamheden op een dichterbij gelegen vestiging verrichten. Nadien komt werknemer wederom veelvuldig te laat. Werknemer wordt meerdere malen (schriftelijk) gesommeerd om op tijd te beginnen. Tot slot volgt een laatste waarschuwing waarin aangekondigd wordt dat werkgever zich bij de eerst volgende overtreding genoodzaakt ziet harde maatregelen te treffen.

Werknemer reageert niet op de sommaties en waarschuwingen. Ruim twee weken later verneemt werkgever van een opdrachtgever dat werknemer om 10.00u rechtstreeks bij de opdrachtgever heeft gemeld dat hij pas ’s middags zou komen. Daarnaast maakt opdrachtgever melding van het feit dat werknemer in de twee voorafgaande weken niet éénmaal op tijd is gekomen. Werknemer stelt zich op het standpunt dat hij ziek was. Werkgever tolereert de handelswijze van werknemer niet omdat hij zich niet ziek zou melden bij de juiste instantie en daarmee in strijd handelt met de instructies vermeld in de toepasselijke arbeidsvoorwaarden. Werknemer wordt vervolgens op staande voet ontslagen.

Oordeel
In eerste aanleg oordeelt de kantonrechter dat het ontslag op staande voet ongegrond is en dat werknemer terecht de nietigheid van het ontslag heeft ingeroepen.

In het herhaaldelijk te laat komen, ondanks de vele sommaties van werkgever, en het feit dat werknemer zich veelal niet, laat staan formeel bij werkgever ziek meldde tijdens de laatste detachering, zoals aan werkgever na onderzoek is gebleken, ziet het Hof in beginsel voldoende reden voor een ontslag op staande voet. Echter, gelet op de onderhavige omstandigheden is het Hof -mede gezien de (medische) voorgeschiedenis van werknemer en zijn signaal inzake gezondheidsproblemen- van mening dat van werkgever als goed werkgever worden verwacht had mogen worden dat zij haar arbodienst zou inschakelen.

Alle omstandigheden tegen elkaar afwegend, waarbij tevens in ogenschouw wordt genomen de leeftijd van werknemer ten tijde van het ontslag (54 jaar), oordeelt het Hof vervolgens onvoldoende dringende reden aanwezig om het ontslag op staande voet te rechtvaardigen.