Staken inbreuk Longchamp tas ondanks onthoudingsverklaring

expertise:

Intellectueel Eigendomsrecht

nieuwsbrief:

Wilt u meer weten over dit onderwerp, schrijf u in voor onze nieuwsbrief

Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.

17 mei 2015

Bij vonnis in kort geding van 27 februari 2015 heeft de voorzieningenrechter van de rechtbank Oost-Brabant INTS It’s Not The Same Holland B.V. (‘INTS’) – de Nederlandse dochteronderneming van het internationaal opererende Desigual concern – veroordeeld onder meer de auteursrechtinbreuk op de door Longchamp verhandelde ‘Le Pliage’ tas te staken en gestaakt te houden. Longchamp had, alvorens een kort geding procedure te starten tegen INTS, schikkingsonderhandelingen gevoerd met INTS. INTS heeft naar aanleiding hiervan een onthoudingsverklaring verstrekt waarin zij heeft verklaard vrijwillig de verhandeling van de tas die inbreuk maakt op de ‘Le Pliage’ tas te staken en gestaakt te houden. De voorzieningenrechter oordeelt echter dat Longchamp ondanks de onthoudingsverklaring een spoedeisend belang heeft bij haar vorderingen en wijst de vorderingen toe met veroordeling van INTS in de proceskosten. 

Longchamp baseert haar vorderingen jegens INTS op auteursrechtinbreuk. Het auteursrecht op de ‘Le Pliage’ tas van Longchamp is al meerdere keren onderwerp geweest van gerechtelijke procedures. Het hof ’s-Hertogenbosch oordeelde bij arrest van 14 augustus 2012 dat de tas door de combinatie van zijn kenmerkende elementen een auteursrechtelijk beschermd werk is. De elementen die de tas een auteursrechtelijk beschermd werk maken zijn onder meer de rechthoekige basisvorm, de rits over de gehele lengte, de klep over de lange rechthoekszijde, de drukknoop, de lipvormige uitsteeksels van de ritssluiting, de in contrasterend materiaal uitgevoerde hengsels en de zich tussen die hengsels bevindende klep die aan de tas zijn bevestigd door middel van duidelijk zichtbare stiksels. De combinatie van deze elementen zorgt er voor dat de tas van Longchamp auteursrechtelijk beschermd is. Hieronder worden afbeeldingen van de ‘Le Pliage’ tas (links) en de Desigual tas (rechts) weergegeven.  

Volgens INTS heeft Longchamp geen spoedeisend belang bij haar vorderingen, nu INTS een onthoudingsverklaring heeft getekend waarin zij verklaart vrijwillig het verhandelen van de Desigual tas zal staken en gestaakt zal houden. INTS stelt zich bovendien op het standpunt dat de Longchamp tas geen auteursrechtelijke bescherming toekomt. De verschillende elementen van ‘Le Pliage’ zijn volgens INTS technisch of functioneel bepaalt, dan wel te banaal om voor auteursrechtelijke bescherming in aanmerking te komen. Voor zover de tas op enig moment beschermd zou zijn geweest door auteursrecht, zou Longchamp geen vorderingen op basis van dit recht kunnen instellen, nu niet is aangetoond dat de ontwerper van de tas – Philippe Cassegrain – van wie Longchamp een licentie zou hebben verkregen om de auteursrechten op de tas in te kunnen roepen, de enige oorspronkelijke ontwerper van de tas is. Daarnaast is enige auteursrechtelijk bescherming die de ‘Le Pliage’ tas zou genieten volgens INTS komen te vervallen omdat de tas zou zijn verworden tot een onbeschermde stijl, dan wel een banaal model dat geen auteursrechtelijke bescherming meer geniet (‘verwatering’). INTS stelt bovendien dat zij geen inbreuk heeft gemaakt op enig auteursrecht, nu de totaalindruk van de Desigual tas niet overeen zou stemmen met die van de Longchamp tas.

De voorzieningenrechter passeert de auteursrechtelijke verweren van INTS onder verwijzing naar het arrest van het hof ’s-Hertogenbosch. Op basis daarvan is voldoende aannemelijk dat de ‘Le Pliage’ tas auteursrechtelijke bescherming geniet. De tas bestaat niet enkel uit technisch of functioneel bepaalde elementen en ook is geen sprake van banale vormgeving. De voorzieningenrechter oordeelt daarnaast dat indien het al mogelijk zou zijn dat auteursrechten kunnen ‘verwateren’ waardoor de vormgeving verwordt tot een onbeschermde stijl – ‘verwatering’ is een begrip uit het merkenrecht – het niet aannemelijk is geworden dat hiervan sprake is. Longchamp treedt immers stelselmatig op tegen ontwerpen die inbreuk maken op de auteursrechten op de ‘Le Pliage’ tas.

INTS maakt volgens de voorzieningenrechter inbreuk op de ‘Le Pliage’ tas nu nagenoeg alle auteursrechtelijk bescherming elementen in de Desigual tas terugkomen. De totaalindrukken van beide tassen stemmen overeen.

Longchamp heeft voldoende aannemelijk gemaakt dat zij gerechtigd is de auteursrechten op de tas in te roepen. Dat Longchamp hiervan geen bewijs heeft overgelegd maakt dit niet anders, aldus de voorzieningenrechter. Voorafgaand aan de procedure, tijdens de schikkingsonderhandelingen en de ondertekening van de onthoudingsverklaring, heeft INTS nooit verzocht om bewijsstukken en heeft zij niet ter discussie gesteld wie de auteursrechthebbende is. Volgens de voorzieningenrechter probeert INTS met haar verweer dan ook zand in de wielen van Longchamp te strooien.

De voorzieningenrechter wijst de vorderingen van Longchamp toe, ondanks de door INTS ondertekende onthoudingsverklaring. Het verweer dat INTS overeenkomstig deze verklaring de verhandeling van de Desigual tas heeft gestaakt en gestaakt houdt, wordt verworpen. In de onthoudingsverklaring werd volgens de voorzieningenrechter immers een minder vergaande toezegging gedaan dan waar Longchamp als auteursrechthebbende recht op heeft. De onthoudingsverklaring betrof slechts een aantal specifiek omschreven tassen. Hierdoor zou INTS de mogelijkheid behouden om met andere verveelvoudigingen die afwijken van de omschreven tassen inbreuk te maken op de ‘Le Pliage’ tas van Longchamp. Overigens had Longchamp onvoldoende aannemelijk gemaakt dat de verhandeling van de Desigual tas voortduurde na ondertekening van de onthoudingsverklaring. Dit is volgens de voorzieningenrechter niet van belang. Longchamp dient immers ook op te kunnen treden tegen eventuele toekomstige inbreuken.