Loondoorbetaling bij ziekte

sector:

Zorg

expertise:

Arbeidsrecht

nieuwsbrief:

Wilt u meer weten over dit onderwerp, schrijf u in voor onze nieuwsbrief

Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.

15 september 2010

In deze zaak staat de vraag centraal of werkgever gehouden is het loon door te betalen gedurende de ziekte van werknemer. Werknemer voelde zich door toedoen van een collega bedreigd op zijn werk. Deze bedreigingen gingen zo ver dat werknemer zich ziek melde, waarop een langdurige re-integratie volgde. Werkgever is van mening dat werknemer aan deze re-integratie geen medewerking heeft verleend en weigert het loon door te betalen.

De feiten

Op 12 september 2008 heeft zich op het werk een conflict tussen werknemer en een collega voorgedaan. Werknemer voelde zich dusdanig bedreigd dat hij na dit voorval naar huis is gegaan en zich ziek heeft gemeld.

De bedrijfsarts heeft op 22 oktober 2008 als einddoel voor de re-integratie geadviseerd dat werknemer het werk in de eigen functie hervat. Begin november heeft werknemer een brief aan werkgever geschreven waarin hij aangeeft overspannen te zijn door de herhaalde bedreigingen van zijn collega. Hij stelt dat werkgever verantwoordelijk is dit probleem op te lossen, voordat hij kan terugkeren.

Later volgen er nog twee gesprekken met de mediator en doet werkgever een voorstel waarbij werknemer o.a. administratieve werkzaamheden van werkgever overneemt en aparte lunchtijden krijgt. Dit alles, zodat werknemer zijn collega niet kan tegenkomen op de werkvloer. Voorts is werknemer door de arbo-arts volledig arbeidsgeschikt verklaard.

Werknemer heeft nergens zijn medewerking aan verleend, waarop werkgever over bepaalde perioden geen loon heeft betaald of heeft gekort.

Verweer

Werknemer vordert veroordeling van werkgever tot betaling van het loon vanaf augustus tot en met oktober en van de over de maanden maart en april 2009 gekorte loondagen, vermeerderd met de wettelijke rente en de wettelijke verhoging.

Werknemer is van oordeel dat werkgever verantwoordelijk is voor het waarborgen van de veiligheid van werknemer, waaraan werkgever geen gevolg zou hebben gegeven. Werknemer is van mening dat re-integratie middels het 2e spoor de enige oplossing was. Werknemer stelt dat werkgever zich niet als een goed werkgever heeft gedragen.

Oordeel kantonrechter

Eiser heeft zich op het standpunt gesteld dat hij, ongeacht het oordeel van de arbo-arts of het UWV, niet geschikt was om werkzaamheden bij werkgever te verrichten indien zijn collega daar nog werkzaam is. De kantonrechter volgt werknemer niet in dit standpunt.

De kantonrechter is van oordeel dat werkgever zich actief heeft opgesteld en verschillende mogelijkheden heeft aangedragen om het conflict tussen werknemer en zijn collega op te lossen. Daar werknemer zich totaal niet heeft ingezet te re-integreren en geen gehoor heeft gegeven om via mediation tot een oplossing te komen, kan het werkgever niet worden tegengeworpen dat zij niet heeft meegewerkt aan een re-integratie via het 2e spoor.

Kortom, de vordering van werknemer wordt afgewezen. Hij heeft dus geen recht op loon over de periode waarin hij geen werkzaamheden voor werkgever heeft verricht.

www.rechtspraak.nl, LJN BN4350

Anneloes de Graaf-Ardts, LL.B